De heenreis deel 1

Donderdag 5 juli

Vandaag rijden we dit stuk, het is ruim 600 kilometer en we hopen het binnen 9 uur te rijden

(is gelukt)

 Zo, we zijn er klaar voor, alle zooi op zijn plek, lekker weertje er bij, gas en gaan. Het is nu 09.00 en pappa moet de slapers nog uit zijn ogen wrijven.

Iedereen is lekker rustig en heeft iets te doen (bijvoorbeeld de hond aaien)

Als we zo heel de weg doorkomen ben ik een blij mensch.













Kijk wat prachtig toch. Één ster is toch wel karig voor een dergelijk overheerlijk zomerweer onderweg. Het is hier zo'n 29 graden volgens de thermometer in de bumper. In de auto is het, aan onze rug te merken, bijna tien graden warmer. Lekker pappa een auto met airco.....

Und JAWOHL wir sind in Deutschland.

Hier zijn we op het nippertje ontsnap aan het noodlot, stel je voor het was onze auto..... Misschien toch niet zo netjes om ramptoerist te spelen.

Kijk aan hoe dichter we bij onze eindbestemming komen hoe beter het weer wordt. Zo weten we in ieder geval zeker dat onze auto niet de fik in gaat.......... Toch is er iets mis met deze quasi-geruststellende gedachte.

PAPPAAAAAAAA !!!!!!

Wakker worden Rudy heeft zijn rijbewijs nog niet!!

Gelukkig arriveren we rond half zes bij het hotel in Gremsdorf... Het staat strak aan de snelweg maar daar merk je wonderbaarlijk genoeg (bijna) niets van. De omgeving is hier wel prachtig maar ja het is maar voor een middagje, morgenochtend om tien uur gaan we weer verder.

Vermoedelijk zijn de ooievaars in dit dorp stokdoof. De klok luidt hier ieder kwartier 1, 2 of 3 keer en vervolgens slaat hij de uren volledig uit. Vooral 's-nachts tussen 12 en 5 hoor je dit goed om 6 uur 's-morgens mag de beiaardier een half uurtje vrij luiden *zucht*.